MIJN FICTIEDOSSIER 3.

ZAKELIJKE GEGEVENS.

   A.   Het boek heet Lopen voor je leven.

B.   De schrijfster van het boek is Els Beerten.

C.   De uitgeverij van het boek is Querido en het heeft 183 bladzijdes.

SAMENVATTING VAN HET BOEK
Noor is achttien jaar en wil op 16 september 1977 meedoen aan de marathon. Iedereen om haar heen (familie, trainer en vrienden), vinden dat ze niet moet meedoen omdat ze nog ‘te jong’ zou zijn. Noor houdt echter van het rennen en doet het dan ook erg vaak. Tijdens het rennen van de marathon blikt ze terug op vroeger. Langzamerhand kom je steeds beter te weten waarom ze nou precies meedoet met de marathon. Voor Rosie. En Mattia. En Linda. Toch voornamelijk wel voor dikke Linda.

Noor is stil en heeft een soort muur om zich heen gebouwd na een vreselijke gebeurtenis. Daarvoor is ze ervan overtuigd dat ze met Mattia, de broer haar destijds beste vriendin Rosie, zal trouwen. Rosie en Mattia zijn bovendien van Italiaanse afkomst.

Zodra Noor 15 is gaat ze bij de hardloopclub. Ze kan namelijk erg goed rennen. Hier leert ze ook Zoë kennen. Dat wordt haar nieuwe vriendin, want haar vriendschap met Rosie is verwaterd. Toch mist ze haar nog. Vooral als ze met Zoë omgaat. Want Rosie steelt en doet dat nog steeds. Misschien moet ze zelfs in een instelling worden opgenomen.

 Noor heeft ook een moodring. Die blijft ze maar dragen omdat ze dan het gevoel heeft dat Linda terugkeert, want Linda heeft hem ook een tijdje gehad.

Toch kan Noor Linda maar niet blijven vergeten. Ze begint gevoelens te krijgen voor Mattia, gaat steeds meer hardlopen, maar de herinneringen blijven komen.

Linda is namelijk overleden. Ze waren nog jong toen ze een spelletje deden dat Linda had bedacht. Door onder de ribben te duwen en dan flauw te vallen. Maar Linda is nogal ‘dik’ en Noor laat haar per ongeluk vallen. Linda valt om een boomwortel met haar achterhoofd en er krakt iets.  Haar ogen beginnen raar te doen en ze bloedt. Dan blijkt het dat Linda dood is.

Noor en Rosie worden een tijdje raar aangestaard en krijgen de schuld. Haar nekwervel was gebroken en haar halsslagader geraakt.

Noor is verandert. Is stil geworden, heeft een muur om zich heen gebouwd. Pas als ze de marathon heeft gewonnen, weet ze dat haar moodring sinds de dood van Linda niet zwart, maar blauwgroen is.

OVER DE AUTEUR

De schrijfster van het boek heet Els Beerten. Ze is geboren op 27 maart 1959 in Hasselt. Sinds 1985 geeft ze Nederlands en Engels op het voortgezet onderwijs en is getrouwd en heeft drie kinderen.

In 2003 schreef ze het boek Lopen voor je leven, één na de vele andere boeken van haar.

OVER HET BOEK

A.  Op de voorkant staat een meisje dat aan het hardlopen is. Daarboven is een witte kant met de titel, schrijfster en uitgeverij.

B.  Er staat niets in het boek dat het aan iemand is opgedragen of dat ze dank wil betuigen aan mensen.

C.  In het huis waar Noor woont, de school waar ze op zit, de straat waarin ze woont, de boomhut, de atletiekbaan en de plek waarin ze de marathon loopt. Die hebben allemaal met het boek te maken, want die maken onderdeel uit van de beschrijvingen. De atletiekbaan omdat Noor hardloopt, het huis omdat ze daar woont en de plek waar ze de marathon loopt, omdat ze daar nadenkt over haar leven.

D.  Het verhaal wordt verteld vanuit de eerste persoon, uit de ik-vorm dus.

E.  Naar mijn gevoel toch wel een open einde, want je wil weten hoe het verder gaat. 

LEESERVARINGEN

ONDERWERP. 

Spreekt het onderwerp van het verhaal je aan of niet?

In het begin is het behoorlijk lastig om te bedenken waar het onderwerp nou precies omgaat. Het lijkt eerder een levensverhaal dan dat het echt over één onderwerp gaat. Pas later in het verhaal kom je het te weten. Het onderwerp wordt wel op een bepaalde manier verzacht, althans, bij mij dan, waardoor het mij wel lichtelijk aanspreekt ja. 

Ben je door het verhaal aan het denken gezet?
Echt denken zou ik het niet willen noemen, maar het verhaal had wel een soort van indruk achter gelaten als het ware. 

Ben je door het lezen van het verhaal anders over het onderwerp gaan denken?
Ik ben zelf wel bekend met het onderwerp, dus echt anders denken niet, maar wel op zo’n manier van dat ik denk: waarom deed je dit niet anders? Of waarom deed je dat niet anders? 

Heeft het verhaal je nieuwe kanten  van het onderwerp laten zien?
Het onderwerp heeft denk ik altijd wel andere kanten, dus zo heb ik ook inderdaad andere kanten gezien. Die reacties kun je dus ook hebben, of zo kun je dus ook doen. Dus ja, het heeft ook andere kanten laten zien. 

Is het onderwerp verrassend uitgewerkt of behoorlijk voorspellend?
Totaal niet zoals verwacht. Dat komt ook doordat je niet weet wat er komen gaat, want dat wordt pas aan het einde duidelijk. Erg verrassend uitgewerkt dus. 

Heb je wel eens een ander verhaal over dit onderwerp gelezen of bekeken?Het is niet een van mijn favoriete onderwerpen, maar ik heb er wel vaker boeken over gelezen. Gewoon om te kijken hoe die mensen nou precies reageren als zoiets gebeurd, want iedereen reageert natuurlijk weer anders.

GEBEURTENISSEN. 

Zijn de gebeurtenissen herkenbaar?
Ik heb het onderwerp niet helemaal op de manier van Noor beleefd, maar als ik me in haar probeer te verplaatsen, denk ik wel dat sommige reacties duidelijk zijn. De angst denk ik wel. Alleen het schuldgevoel herken ik. En dat doet pijn. 

Zijn de gebeurtenissen geloofwaardig en waarschijnlijk?
Het is erg geloofwaardig waardoor het echt kan lijken. Het is niet waar gebeurd (de schrijfster heeft niemand geïnterviewd), maar het zou een non fictief verhaal kunnen zijn. Er is namelijk niets ‘fictief’. Geen buitenaardse wezens, geen magie of andere werelden. Gewoon zoals het leven gaat. 

Heb je zelf wel eens iets meegemaakt wat lijkt op de gebeurtenissen in het verhaal?
Ik heb wel iets meegemaakt, ja, wat erop lijkt. Niet met een vriendin of zo en ook niet de drang naar hardlopen, maar sommige dingen komen wel aardig in mijn richting. 

Staan er gebeurtenissen in die je een keer zou willen meemaken?
Absoluut niet. Altijd maar zo’n zwaar schuldgevoel bij bijna alles hebben, lijkt me helemaal niets. Dus nee, ik zou het niet een keer willen meemaken. 

PERSONAGES. 

Is de hoofdpersoon iemand die voor je gaat leven?
Niet alleen de hoofdpersoon, maar iedereen leek als het ware te gaan leven. Alles klonk zo geloofwaardig, alles was zo ‘echt’ opgeschreven, dat het leek alsof ik er zelf in zat. 

Heeft één van de verhaalpersonen je beïnvloed?
Echt beïnvloedden niet, maar wel op zo’n manier dat haar reacties mij interesseren. Dat iemand zó kan veranderen verbaasd me erg, en dat maakt het dat ik over haar ga ‘nadenken’. 

Kun je je goed verplaatsen in de problemen en gedachtewereld van de verhaalpersonen?
Bij de hoofdpersoon kun je je inderdaad erg goed verplaatsen in haar, maar bij sommige bijpersonen niet heel erg goed. Voornamelijk omdat die al wat ouder zijn. Natuurlijk kun je ze op  sommige gebieden wel herkennen, enkel op de grote plekken is dat niet erg… mogelijk vind ik zelf. 

Kom je genoeg van de personages te weten om hun gedrag te kunnen begrijpen?
Sommige personen komen er niet heel vaak in voor, maar worden wel zo omschreven dat je gelijk weet wie het is en wat hij is. Soms moet je even wachten voordat je het weet, maar dan wordt het erg duidelijk uitgelegd. 

BOUW 

Heeft het verhaal een ingewikkelde bouw?
Ook al springt het verhaal tussen het heden en de verleden tijd door, het werd erg duidelijk aangegeven, waardoor het verhaal voor mij niet ingewikkeld was. 

Bevat het verhaal tijdsprongen en terugblikken die het verhaal interessanter of juist onnodig ingewikkeld maken?
De terugsprongen zijn een soort van ‘verplicht’. Ze maken het juist niet onnodig ingewikkeld, omdat je zonder de terugblikken niet zou weten wat er nou gebeurd is in het leven van Noor. 

Heeft het verhaal een slot dat goed past bij de beschreven gebeurtenissen?Ik vind het precies goed. Het sluit het verhaal als het ware af, alsof het een soort teken is dat het moet stoppen en dat het heus niet alleen maar de schuld van Noor is.  Het geeft aan dat ze nu genoeg heeft gedaan, en écht door moet gaan met het leven. 

TAALGEBRUIK 

Zitten er veel dialogen in het verhaal?
Er zitten erg veel gesprekken in het verhaal, en dat maakt het erg fijn. Ik denk niet dat er ook wat minder gesprekken in dit boek moesten zitten, want dan zou het naar mijn mening te onduidelijk en langdradig worden. 

Bevat het verhaal veel beschrijvingen?
Echt veel beschrijvingen staan er niet in, het wordt namelijk eerder sober uitgelegd. Soms duurt het wel even voordat je beseft wat er gebeurd, maar dan is het ook erg duidelijk. 

VERWERKINGSOPDRACHT
Recensie tijdschrift

In het boek Lopen voor je leven, beleef je het leven van de achttienjarige Noor. Ze doet mee aan de marathon, en naarmate je het boek doorleest, kom je erachter waarom ze nou precies meedoet. Verder leer je haar vrienden kennen, haar familie en de rest van haar leven. Van het moment dat ze begon met hardlopen, en de tijd dat ze meedoet aan de marathon.

Want terwijl ze de marathon loopt, blik je samen met haar terug op haar leven.

Een prachtig boek voor een middagje op de bank. Een ontroerend boek met een prachtige schrijfstijl. Sober, rustig en zonder veel poespas. Ik heb erg genoten van het boek en zou het zo weer een keer kunnen lezen. Zodra je eenmaal in het verhaal zit, lees het als een trein. Waarom bouwt Noor een muur om zich heen? Waarom wordt ze ook wel ‘De Stille’ genoemd? Al die vragen worden beantwoord naarmate je het boek leest.

Bovendien blijft het je vasthouden. Ik wou namelijk perse weten wat er nou allemaal gebeurd was. De stukken worden namelijk afgewisseld van het moment dat ze de marathon loopt en de momenten van vroeger. Denk je eindelijk bij de ontknoping te zitten, ga je weer terug naar haar emoties.

Een echte aanrader dus!